Τρόποι αλλαγής στάσης για το χρήμα

Πολλές φορές ευχόμαστε να έχουμε περισσότερο πλούτο και χρήμα στη ζωή μας. Το πρώτο βήμα είναι να αλλάξουμε τη βαθιά ριζωμένη νοοτροπία μας. 

Ο πλούτος

Όπως αποδεικνύει ο Terry Pratchett στο βιβλίο του Men at Arms, είναι πολύ δαπανηρό να είσαι φτωχός. Πολλές φορές ευχόμαστε να αποκτήσουμε περισσότερο χρήμα και ειδικότερα δεν είμαστε ικανοποιημένοι με τους μισθούς που λαμβάνουμε και το υψηλό κόστος ζωής. Ήρθε η ώρα να πάρουμε μια βαθιά ανάσα και να το παραδεχτούμε, δυνατά και καθαρά: «αξίζω να έχω όσο χρήμα θέλω στη ζωή μου». Είναι λογικό να μην το πιστεύουμε, όμως, γιατί θεωρούμε ότι το χρήμα είναι περιορισμένο και δεν φτάνει για όλους. Την επόμενη φορά που θα δούμε με απόγνωση τους λογαριασμούς που τρέχουν, ας κάνουμε κάποια πράγματα διαφορετικά.

Ό,τι μας είπαν οι γονείς μας περί χρήματος…

…είναι λάθος. Με το μήνυμα που μας περνούσαν, προσπαθούσαν να μας δείξουν ότι πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι με αυτά που έχουμε. Ωστόσο, το μήνυμα που δίνεται μέσα από τη νοοτροπία αυτή είναι λανθασμένο, καθώς καλλιεργείται το συναίσθημα της στέρησης, το οποίο ωθεί στο αίσθημα της παραίτησης από την προσπάθεια για κάτι καλύτερο.

Ανεπάρκεια – Αφθονία

Η αντίληψη ότι το χρήμα που υπάρχει στον κόσμο είναι περιορισμένο, δημιουργεί την αίσθηση της ανεπάρκειας και οξύνει την αίσθηση του ανταγωνισμού, όπου όλοι τρέχουν να πάρουν το μεγαλύτερο κομμάτι μιας πίτας πριν προλάβει να το πάρει ο άλλος. Με τη νοοτροπία της αφθονίας, όμως, είναι φανερό ότι τελικά υπάρχει χρήμα για όλους ανά πάσα στιγμή. 

Αλλάζουμε την ιστορία μας σχετικά με το χρήμα

Ό,τι και αν έχει προκύψει στο παρελθόν, όπως τα χρέη, μπορούμε και πάλι να αλλάξουμε τους χειρισμούς μας σε αυτό το ζήτημα. Από έναν προσεκτικότερο προγραμματισμό μέχρι και τις όποιες ευκαιρίες που μπορούν να προκύψουν, είναι φανερό ότι το να ζούμε στο παρελθόν μας στερεί την ευκαιρία να αλλάξουμε την κατάσταση προς το καλύτερο.

Πετάμε ό,τι δεν χρειαζόμαστε

Μια παγίδα της νοοτροπίας της ανεπάρκειας είναι η τάση να αγοράζουμε πράγματα, ειδικά στις εκπτώσεις, τα οποία ξέρουμε ότι δεν θα χρειαστούμε. Τα περιττά πράγματα, όμως, δημιουργούν χάος και στο νου μας. Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε, για παράδειγμα, να δώσουμε ρούχα που δεν χρειαζόμαστε σε ανθρώπους που τα έχουν ανάγκη. Δίνοντας πράγματα σε κάποιους που θα τα αξιοποιήσουν ενισχύουμε τον πλούτο που έχουμε μέσα μας και νιώθουμε ευγνωμοσύνη για τη δυνατότητά μας να δίνουμε και σε άλλους.

Αξίζουμε να έχουμε όσο χρήμα πραγματικά θέλουμε!

Ακούγεται απίστευτο. Ωστόσο, ξεκινάει από έναν πολύ βασικό παράγοντα: ξέρουμε ότι η δουλειά που κάνουμε αξίζει πολύ περισσότερο από όσο πληρωνόμαστε. Αυτό σημαίνει ότι αξίζει να διεκδικήσουμε κάτι καλύτερο. Για να το βρούμε, όμως, θα πρέπει πρώτα να το ζητήσουμε. Για να το ζητήσουμε, λοιπόν, θα πρέπει να το αγαπήσουμε. Δεν χρειάζεται να γίνουμε σαν τον Σκρουτζ Μακ Ντακ που κολυμπάει στο θησαυροφυλάκιό του σε θάλασσα από νομίσματα, μπορούμε, όμως, να βγάλουμε από το μυαλό μας την άποψη «το χρήμα είναι η πηγή όλων των κακών». Οι άνθρωποι κάνουν το κακό, το χρήμα από μόνο του δεν κάνει κακό.

Πηγή

Συντάκτης: Γεωργία Μυστριώτη,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.